La Mome-Edith Piaf

Uykusuz oluşumdan mı yoksa duygusallığım mı üstümde bilmiyorum ama şuan düşünürken bile içim titriyor ki anlatırken neler hissediyorum düşünün.İçimi en çok burkan çocukluğunda yaşadıkları mı yoksa suratına çok yakışan o gülüşün sonunda mutlaka bir acı gelmesi mi.Ama en çok beni acıtan her insanın kesin kafasından en az bir kere geçen " ya ona bir şey olursa" sorusunu çok acı bir şekilde yaşaması ve bu sahneyi canlandıran Marion Cotillard üstün oyunculuğu gözümün önünden geçtikçe hala etkileniyorum.En ve en acısı da o kişi size kavuşmaya gelirken bu olduysa.Detaya girmicem izleyince benim yaşadığım şoku ve acıyı hissetmenizi istiyorum.Öle işte çok etkilendim izlemenizi tavsiye ediyorum ama uyarısını da yapıyorum film başladığı 3. dk dan sonuna kadar göz yaşı akmak üzere pınarlarında hazır bekliyordu. (bu benim fazla hassaslığım olabilir)

http://fizy.com/s/151h4b

p.s. film i izlemem için bu kadar ısrar eden yamuşa öpücüklerimi yolluyorum ...